09 Haziran 2010

Bir adım, bir adım daha.

Bu aralar evden çıkıp yürüyorum çokça. Yıllardır gitmediğim köşelere gidip, unuttuğum sokakları keşfediyorum. Sokaklarda yürüyorum, bir adım bir adım daha. Dolu-boş, dolu-boş.
Her adımda bir şeyi daha arkamda bırakarak, affederek, kabullenerek. Birer birer düğümler çözülüyor, beynimdeki. Sokaklar ve ben...bahtiyarım.
İstersen, okurken bunu dinleyebilirsin

hiçbir şeyim yok akıp giden sokaktan başka
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder