anneler günü

bu sabah usulca yanıma sokulup, 'benim annem güzel annem' diye beni uyandıran ege'ye;
doğduğu an bana bugune kadar yaptıgım, yarattığım, sahip oldugum en güzel şey olduğunu hissettirdiği için,
ne zaman gereksiz, değersiz, önemsiz insanlar beni üzse hastalanıp yatağa düşerek benim için en önemli şeyin onun varlığı oldugunu hatırlatıp, kendimi toparlamamı sağladığı için,
bütün gün bişeyi olmayıp da hep de gece 3,5- 4 sularında kulağı agrıyarak, deliksiz uykunun değerini bana öğrettiği için,
yatak odamdan onun odasında nefes alışını hissedecek kadar hassas kulaklara sahip olmamı sağladığı için,
çok çok tembel bir çocuk oldugu halde, her hasta oluşumda bana ilacımı suyumu getirip, iyi olmam için yalvarır gözlerle bakarak, hayatta gerçektten beni kaybetmekten korkan tek varlık oldugunun garip huzurunu tattırdığı için,
asi, deli, uçarı özlemden, asi, deli, uçarı ama artık hız pedalından ayağını çekebilecek kadar kontrollu 'egenin annesi özlem'i vareden bu güzel gözlü kuzuya...teşekkürler.